De kater komt later

9 april blijkt gewoon niet mijn datum.

Een jaar na dato kreeg ik in het revalidatiecentrum te horen dat ik er op moet rekenen dat de persoon die ik voor het ongeluk was, dood is. Die komt niet meer terug. Ze gaan mij leren de regie over mijn leven weer in handen te krijgen. Maar ‘als ik straks weer beter ben’, bestaat niet meer.

De bedrijfsarts wist vervolgens haarfijn uit de doeken te doen dat werken voor de klas misschien wel nooit meer kan. Een jaar ziek. Hij liep een lijstje af. ‘Kan de aandacht niet langer dan een half uur richten op 1 informatiebron’, ‘…aangewezen op een voorspelbare werksituatie’,  ‘…kan niet inspelen op sterk wisselende uitvoeringsomstandigheden’. Ik voelde me bijna debiel.

Maar ik ben niet debiel. Ik heb hersenletsel. En dat heeft ernstiger gevolgen dan ik tot nu toe voor mogelijk had gehouden. Even slikken.

~ Als dit het is, is dit het en we zullen het wel zien ~