Overwinteren

WIJVENBLOGWAARSCHUWING!! Dit bericht gaat over kleding. Sorry, mannen.

Ik was een jaar of twintig toen hij in mijn leven kwam en meteen was het dik aan: de legging. Op de middelbare school droeg ik felgekleurde netpanty’s als mouwen, knalblauwe broeken met extreem wijde pijpen en andere verkleedkleren en sindsdien was ik een beetje zoekende naar een eigen stijl. De legging gaf antwoord op al mijn vragen. Ik kon allemaal vrolijke jurkjes aan zonder gedoe met ladders of afzakkende kruizen. Ik stapte zonder zorgen op de fiets, want ook als mijn rokje omhoog waaide had ik nog een ‘soort van broek’ aan. Wie mijn blog een beetje volgt weet ondertussen dat ik geen maat kan houden (hoezo één paar pumps als je er achttien kunt hebben?). Ik had zwarte, groene, paarse, blauwe, velourse en leren leggings. En ik droeg ze bijna iedere dag.

In die tijd kwam ook de skinny op. Daar moest ik wat langer aan wennen, maar ook dat werd uiteindelijk heel romantisch (of tomantisch, zoals Britt van Down for Dummies zegt. Zulke woorden vind ik mooi en gebruik ik zo vaak mogelijk. Zodat iedereen vervolgens weer denkt dat ik ook wat chromosomen teveel heb). Sinds het ongeluk heb ik af en toe online een vest of shirt aangeschaft (of even snel als ik toch bij de Hema was), maar de ‘mode’ heb ik niet meer gevolgd.

Afgelopen zomer dacht ik dat ik af was van mijn zere-broeken-probleem. Ik had de chino ontdekt en die zaten heerlijk! En ook in mijn baggy boyfriendjeans kon ik wonen. Ik had niet meer de sensatie dat ik iedere beweging van mijn kleding over mijn huid voelde schaven. Nu het kouder wordt, heb ik een probleem. De chino’s zijn te dun voor nu en de boyfriendjeans niet te combineren met hoge schoenen. En ik heb geen zin in koude enkels. De afgelopen weken draag ik dus weer braaf mijn skinny’s en leggings.

En man, wat doen die zeer!

Ik loop dus alweer dagen in mijn tokkiekloffie tot ik een keer de deur uit ga en weer een zere-broek aan moet. En ik weet zo snel geen oplossing. Want stretchskinny’s doen pijn omdat ze de hele tijd meebewegen, net als leggings (en panty’s helemáál!), maar niet stretch broeken doen ook pijn omdat ze zo stug zijn. Baggy broeken zijn leuk, maar alleen heel lomp te combineren met winterschoenen (en kom me niet aan met Chelsea boots want hoge hakken draag ik niet en de platte variant vind ik log en lomp).

En ik weet ook wel dat de bootcut weer in is, en die vind ik ook heel leuk. Maar vooral om te combineren met een laars met hak. En ik wil gewoon graag een bloemetjesjurk aan met mijn fijnste, zachtste legging, maar daar zit een gat in en ze zijn ontzettend uit en moeilijk te krijgen.

Zoals ik het nu zie, kan ik twee dingen doen: Óf ik ga permanent in mijn joggingbroek wonen, neem drie spray tans per week, koop een chihuahua en noem mijzelf Vanessa, óf ik verhuis naar een warm land waar ik iedere dag een bloemetjesjurkje aan kan zonder me zorgen te hoeven maken over panty of legging.

Ik neig naar optie 2. U kunt uw bijdrage vanaf nu storten.